18 Mart 2013 Pazartesi

alışveriş yapınca neden mutlu oluruz?

görsel internetten alıntıdır.

Dün akşam yine aileye arkadaşlara kavuşma şeklinde, ve tabi ki yaşadığım şehirdeki kısıtlı imkanlardan dolayı alışverişle dolu geçen güzel bi h.sonundan sonra paşa paşa bindiğim garaja giden dolmuşun camından yine bi süre uzak kalacağım mekanları, sokakaları seyrederken aklıma hiç ihtiyacım olmamasına rağmen ayıla bayıla aldığım çanta geldi:) 
Almam gereken şeyleri bulamayıp gereksiz yere para harcamışken neden bunun beni bu kadar mutlu ettiğini düşündüm. Ve neden her alışveriş sonrası aynı mutluluğu yaşadığımı düşündüm. Birden şimşekler çaktı, şimdiye kadar kıyısından köşesinden sebepler (bahaneler desek daha doğru olur belki:)) ürettiğim alışveriş hastalığımın nedenini buldum! 

Aslında beni mutlu eden, heyecanlandıran şey; o aldığım yeni çantayla yaşayacaklarımı/yaşama ihtimalim olan şeyleri düşünmekti. O çantayı taktığım günlerden bir gün belki hayatımı değiştirecek birisiyle karşılaşacak olmam, belki o çantamı alıp çıkacağım çok güzel bi yolculuk, o yanımdayken arkadaşlarımla deli gibi gülüp, konuşmalara doymayıp onları neden bu kadar sevdiğimi tekrar hatırlayacağım bi gün geçirecek olma ihtimalimdi.. Ve tüm bu önemli ve güzel anlara o çantanın tanık olacak olması. Yani aslında bi nevi belirsizlikti beni mutlu eden, güzel şeylerin olma ihtimali, olacağına dair ümidim..

Bi çanta üzerine de bu kadar edebiyat yaptım ya, gerçekten kendimden şüphe etmeye başlıyorum artık:)

Benimle aynı durumda olup bu haline üzülen arkadaşlar varsa onlara nacizane yardımcı olabilmişimdir belki:)

Kısacası saçmalıyorum işte yine, boşverin siz işinize gücünüze dönün bence, vaktinizi aldım, affola.. :)